تصاویر اختتامیه جشنواره ی اول

رها می‌گه:

آقا اتفقا دمتون خیلی هم گرمه، تا باد چنین باد… همین که خلاقیت محوری و ساختار شکنی علمی در داستان را دنبال میکنید یعنی خیلی از خیلی ها که خیلی ادعا ها هم دارند جلویین… کجا کسی راه درستی رفته و ازین چوب ها به چرخش ندیده ؟

وحید شعبانی می‌گه:

من پیش از این فقط یکبار برای جشنواره ها داستان فرستاده بودم. از بس که به نوع برگزاری بدبین بودم. اما در جشنواره حیرت، بدون حتی کمترین آشنایی بین من با عوامل برگزاری یا شرکت کنندگان، نوشته ام، ساطور مریل استریپ تا نیمه نهایی بالا رفت. دبیر جشنواره به من ایمیل زد. داستانهای کتاب شده ی جشنواره را برایم به درب منزلم در گیلان فرستاد. بیوگرافی همه برگزیدگان روی سایت قرار گرفت. و مهمتر و مهمتر و مهمتر از همه، این جشنواره موضوعی و مناسبتی و سفارشی نبوده و حتی متون را بدون کمترین سانسوری مورد ارزیابی فنی قرار داده. از عکسها پیداست که هیچ مقام مسئول و سفارش دهنده ی کلاش و حامی مالی هنرنشناسی در جشنواره نبوده. از عکسها پیداست که این آدمها برای خود هنر این زحمت را به جان خریده اند، نه برای خودنمایی و سرکیسه کردن بیت المال و رزومه ی جناحی و حزبی و فرقه ای پر کردن.